توی همین یکی دو روز اینده اتفاق عجیبی خواهد افتاد . اتفاقی که انگشت به دهان خواهی ماند. من ناخن هایم را دانه دانه شکستم . و خون که از دو سوی انگشت هام جوانه زد ؛ بوی زهرمار می داد. نمک خشکیده بود لابه لای چروک زانوهام . و فشرده که می شدند به مرجان ها ؛ رد پوتینی روی ماسه ها به حضورم نزدیک می شد. یک لبخند دیگر ؛ شاید ... کافی بود تا من پاشیده شوم توی شهر بی مردمی که رهگذرانش خرس ها و خرگوش ها و میکی موس های گرسنه و وبازده اند . من خستگی ام را توی پیاده رو خوابیده ام . خواب دیدم شکلات می جوم و ریزه های ناخن هام لای دندانم گیر می کرد . و من سر حوصله خور گور سوزان را دنبال تکه ای نخ دندان می گشتم . می خندی ؟ خور گورسوزان هنوز برای من بوی عشق می دهد . (مثل رد پایی که روی پله ها مانده و هارمونی هم ندارد ؛ روی پله ها لرزیده و گیج مانده . مثل تعجبی وسط یک دهان باز )
بخند ! به من و رد پای ناموزونم روی پلکان ....
مرد جوان برایم از آتش شهر گفت . و من که خسته شده بودم از سنگینی سنگ پیاده رو به صندلی چرکی توی یک جشنواره ماسیدم . جشن تمام شد . و صندلی ها را که برج می کردند روی هم ؛ من ماسیده بر بلندای برج چرکی بودم که پر از ته بلیط قرعه کشی بود . تمام لحظه های ( ای کاش ! خدایا ...) از تمام پلکان برجم آویزان بود و شهر مرا در ملودی های اوج و فرودش غرق نمی کرد . از خیابان نمی گویم ... کوچه ها که در هم می پیچیدند و بن بست ها که بسته نبودند . صدای وحشیانه موزیک از تمام خستگی ام عبور می کرد . غرش صاعقه ای بود یا پرتابش یک گلوله برف ؟
جویده های اسکناس و تفاله های عرق و پسله های خستگی تمام سهم من از شب بود . و حجم سبک مرجان که خیسی اش روی پوست حس نمی شد . شهر کودکان ؛ که دلقک می شوند .. و مردان و زنان که که زیر آبی می روند و پرواز می کنند و جانور می شوند ؛ چنان که هستند . گرگ و روباه و خرگوش ولی هم را نمی جوند . و عکس می گیرند . عکس می گیرند . از حضور متفاوتشان در هیئت جانور ... کرش کرش .. عکس می گیرند ....
که دلفین ها چشم های تنها و غمگینی دارند . چشم هام در حصار جزیره نمی گنجند. خرگوش ها چشم هام را تف می کنند توی تفاله های روز و من مستانه شبکور راه می روم . و پاهام تمام رد پوتین ها را له می کند و به هم می ریزد . خاکستری چشم هام را از توی تفاله های روز جمع می کنم . از زانو هام خون سبز چرکی می ریزد . توی دریا گبر می سوزانند . رد پوتین دور می شود . دیر است ....
|