از من نبرس چه کسی آب هندوانه ها را ریخت توی حوض شاید که تو نبودی ** و همین بی حوصله ام می کند . تمام زمستان توی زیر زمین ماندیم و توت سفید خوردیم. من موهام را شانه می کردم لاله عباسی ها توی گونه هام خشکیده اند حالا. من یاس های دو سوی حوض را می خواهم و گوشواره های گیلاس و روسری های ترمه و ترنج را کاری از دستت بر می آید؟ |