لاله عباسی ها

از من نبرس

چه کسی آب هندوانه ها را ریخت توی حوض

شاید که تو نبودی

**

و همین بی حوصله ام می کند .

تمام زمستان توی زیر زمین ماندیم و توت سفید خوردیم.

من موهام را شانه می کردم

لاله عباسی ها توی گونه هام خشکیده اند حالا.

من یاس های دو سوی حوض را می خواهم

و گوشواره های گیلاس

و روسری های ترمه و ترنج را

کاری از دستت بر می آید؟